آدمیزاد در حرف زدن هایش بی ملاحظه است ...
آن هنگام که می خواهد با منطق حرف بزند ، احساساتی می شود !!!
آن سان که از احساسات می گوید ، آرزوهایش لو میروند !!!
زمانی که از آرزوهایش یاد می کند ، حسرتش رو می شود !!!
و هنگامی که حسرت هایش روشن می گردند ، منطق می تراشد !!!