حرفهای من
اینجا مــن ، منـــــــــم ... خود واقعی ام با افکار و عقایدی که بدون ترس از هیچ موجودی توان ابـــــراز آن را دارم ... از هر چه بخواهــــم و تا آنجا که دوست بــــدارم خــــواهم گفت ... بـــــــدون هیــچ دلهـــــــــره ای ... اینجا مـــن ، منـــــــــــــــمحرفهای من
اینجا مــن ، منـــــــــم ... خود واقعی ام با افکار و عقایدی که بدون ترس از هیچ موجودی توان ابـــــراز آن را دارم ... از هر چه بخواهــــم و تا آنجا که دوست بــــدارم خــــواهم گفت ... بـــــــدون هیــچ دلهـــــــــره ای ... اینجا مـــن ، منـــــــــــــــمســـــــــــــــــــکــــوت ...
ســــاکـــــــــت کـــــه مـــــی شـــیــــنـــــــــــی ، مــیـــــذارن پــــــــای جــــــــواب نـــداشـــتــنـت !!!
عــــــــــــــــمــــرا بــفــــــــــهـــمـــن داری جـــــــــون مـــی کـــنــــــــــــــی تـــــــا حـــــــرمــــت هـــا رو نــگــــــــــــــه داری ...
دیالوگ ماندگار ...
دیالوگی ماندگار از اکبر عبدی در فیلم رسوایی :
پرونده ای رو که خلق بنویسه خدا نمی خونه ... خدا خودش چشم داره ...
اندکی تامل ...
و انـــســــــــــــــــــــان مـــــــــوجـــــــــــــــــودی ســـت ...
که زیــــــــــــــــــاد مـــــــــــوجــــــــــــــــــــــود نــیــــــــســـــــــــــــت !!!
تــــــــــا حـــــــــــــالـا شــــــــــــــــــــــــــــده ...
تــــــــــا حـــــــــــــالـا شــــــــــــــــــــــــــــده از گــــــــــرســـنـــگــــــــــــــــــــــی ســــــــــــیـــر بـــشـــین ؟؟!!؟
مـــــــــــــــــــــا کـــــــــــــــــــــــــه شــــــــــدیــــــــــــــــــــــــــــم !!!
نفهمی ...
خدایا ، خداوندا :
علی الحساب یه کم نفهمی بهمون عطا کن !!!
وجدانا مردیم از بس فهمیدیم و به روی خودمون نیاوردیم ...